martes, 22 de octubre de 2013

Existencia y viabilidad de las personas físicas. Derechos del concebido en Roma

Hemos recopilado en esta entrada diferentes textos romanos, en latín y con su correspondiente traducción, acerca de la existencia y viabilidad de las personas físicas, y los derechos del concebido en Derecho romano.

Derechos concebido Roma

- Los nacidos muertos


"Los que nacen muertos no se consideran ni nacidos ni procreados, ya que nunca pudieron ser denominados hijos.".

Qui mortui nascuntur, neque nati neque procreati videntur, quia numquam liberi appellari potuerunt.

D., 50, 16, de verborum significatione, 129 (Paulo).

- El feto de la esclava


"Respecto a lo que está en el seno de una esclava, no se admite distinción de tiempo; no sin razón, porque el feto no dado a luz no se dice con exactitud que sea un hombre.".

Circa ventrem ancillae nulla temporis admissa distinctio est nec inmerito, quia partus nondum editus homo non recte fuisse dicitur.

D., 35, 2, ad legem Falcidiam, 9, I (Papiniano).

- Aborto casual o provocado


"El aborto casual o el provocado, no se entiende que constituyen parto.".

Aborsus et abactus venter partum efficere non videtur.

Paulo, Sent., 4, 9, 6.

- Anormalidad


"No son hijos los que, en oposición a la figura del género humano, son procreados con anormalidad, como su una mujer pariese algo monstruoso o prodigioso. Pero el recién nacido con aumento de las funciones de los miembros humanos se considera, en cierto modo, perfecto, y será, por tanto, contado entre los hijos."

Non sut liberi, qui contra formam humani generis converso more procreantur veluti si mulier monstrosum aliquid aut prodigiosum enixa sit. Partus autem, qui membrorum humanorum officia ampliavit, aliquatenus videtur effectus et ideo inter liberos connumerabitur.

D., I, 5, de statu hominum, 14 (Paulo).

- Madres e ius liberorum


"Las madres, tanto ingenuas como libertas, ciudadanas romanas, para que se entienda que han conseguido el ius liberorum, basta que hubieran dado a luz tres o cuatro hijos, con tal que nazcan vivos y de tiempo completo.".

Matres tam ingenuae quam libertinae cives Romanae, ut ius liberorum consecutae videantur, ter et quater peperisse sufficiet dummodo vivos et pleni temporis pariant.

Paulo, Sent. 4, 9, I.

- Derechos del feto


"Los que están en el seno materno se considera, para casi todo el ius civile, que están en el mundo de las criaturas. Pues a éstos se les restituyen las herencias ilegítimas; y si una mujer embarazada fuese capturada por los enemigos, lo que naciere goza del postliminium y sigue, asimismo, la condición del padre o de la madre. Además, si hubiese sido sustraída una esclava embarazada, aunque hubiese dado a luz en poder de un comprador de buena fe, lo que hubiese nacido, como provecho futuro, no se usucapirá. De aquí se sigue también que el liberto, mientras pueda nacer un hijo del patrono (difunto), está en la situación jurídica en que están los que tienen patrono.".

Qui in utero sunt, in toto paene iure civile intelleguntur in rerum natura esse. Nam et legitimae hereditates his restituuntur: et si praegnas mulier ab hostibus capta sit, id quod natum erit postliminium habet, item patris vel matris condicionem sequitur: praeterea si ancilla praegnas subrepta fuerit quamvis apud bonae fidei emptores pepererit, id quod natum erit tamquam furtivum usu non capitur: his consequens est, ut libertus quoque, quamdiu patroni filius nasci possit, eo iure sit, quo sunt qui patronos habent.

D., I, 5, de statu hominum, 26 (Juliano).

----------

Fuente:
Arias Ramos, "Derecho romano", págs. 629, 874.