martes, 10 de junio de 2014

Contenido del Derecho de prenda romano: "ius possidendi"

- Prenda e hipoteca


Propiamente llamaron prenda a lo que pasa al acreedor, e hipoteca cuando no pasa ni aun la posesión al acreedor.

Proprie pignus dicimus, quod ad creditorem transit, hypothecam, cum non transit nec possessio ad creditorem.

D., 13, 7, de pigneraticia actione, 9, 2 (Ulpiano).

Derecho de prenda romano

- Práctica igualdad entre la prenda y la hipoteca romanas


Ciertamente, entre prenda e hipoteca hay tan sólo diferencia en la pronunciación de la palabra.

Inter pignus autem et hypothecam tantum nominis sonus differt.

D., 20, I, de pign. et hypoth., 5, I (Marciano).

- Utilización de la actio in factum


Si se hubiera concertado una anticresis y alguien fuera introducido en un fundo o en una casa, retiene la posesión por razón de pignus hasta que se le pague el dinero, ya que percibirá los frutos por los intereses, bien arrendando, bien percibiéndolos por sí mismo y habitando; de este modo, cuando pierde la posesión suele utilizar la actio in factum.

Si [...] facta sit et in fundum aut in aedes aliquis inducatur, eo usque retinet possessionem pignoris loco, donec illi pecunia solvatur, cum in usuras fructus percipiat aut locando aut ipse percipiendo habitandoque: itaque si amiserit possessionem, solet in factum actione uti.

Eod., II, I (Marciano).

- Cobro de los intereses por la obtención de los frutos de la cosa


Cuando el deudor utilice dinero gratuitamente, puede el acreedor cobrarse de los frutos de la cosa pignorada los intereses hasa la tasa legal.

Cum debitor gratuita pecunia utatur, potest creditor de fructibus rei sibi pigneratae ad modum legitimum usuras retinere.

D., 20, 2, in quib. caus. pign. v. hyp. t. c., 8 (Paulo).

----------

Arias Ramos, "Derecho romano", págs. 733 y 947.